(h)Erkenning, mijn ervaring tot anno 2020

Gevangen in het web van narcisme voelt het alsof langzaamaan het leven uit je wordt gezogen. Je komt er pas achter als er geen weg terug meer is voor jouw gevoel. 24/7 ben je alert op (dreigend) gevaar. (On)bewust “scan” je dagelijks jouw omgeving af; intern gaat het alarm af als je alleen al denkt de persoon (in de verte) te zien die jou als een lappenpop behandelt. De ene dag ben je geweldig, de volgende dag waardeloos. Een verwarrend spel waar je geen touw kunt vastknopen aan alle signalen die worden afgegeven. Je gaat met de dag meer aan jezelf twijfelen als gevolg van de manipulatie, vecht en strijdt voor rechtvaardigheid en zet alles op alles in de hoop dat de persoon waar jij van in de ban bent bewustzijn ontwikkelt in zijn of haar gedrag en zich gaat realiseren dat wat hij doet absurd is.

Publiekelijk word je te kakken gezet, langzaamaan verlies je de wereld om je heen, de mensen om je heen. Drijf je af naar een eenzaam bestaan. Niemand lijkt jou te begrijpen, zich voor te kunnen stellen hoe jij je vanbinnen voelt. Ben jij degene die niet zo moeilijk moet doen, niet moet zeuren, die compassie moet hebben, die zich aan moet passen, de tandjes op elkaar moet zetten, braaf moet zijn, die ja en amen moet zeggen. Waar jij alleen staat, staat jouw “vijand” in de schijnwerpers en heeft zijn omgeving op zijn hand. Mijn zijn of haar charmante overkomen, vriendelijke lach en vlotte babbel weet hij zichzelf neer te zetten als iemand waar men ontzag voor heeft, tegen opkijkt.

En dan ineens is daar hoop. Is er begrip voor jou en jouw gevoelens. Een helder diepgaand gesprek waarin jij jezelf over kunt geven, omdat je je gezien en gehoord voelt… Waar jij er blindelings op vertrouwde jouw ziel en zaligheid bloot te kunnen leggen, bleek het niet meer dan een tactiek die informatie te ontfutselen die nodig was het spel onderhuids verder te spelen.

Negeren, een vernederende tactiek, maken dat je van gekkigheid niet meer weet wat je moet doen. Je wilt gezien worden, geaccepteerd worden in wie je bent, gehoord worden in wie je bent en waar je voor staat. En terwijl je daar zo hard voor vecht, beweeg je je onbedoeld en ongewild voort als een marionettenpop. Precies zoals het moet. Je bent getransformeerd tot een bron van projectie voor alles wat mislukt in het leven van de ander. Het is jouw schuld!

Klinkt heftig is het niet? Haast niet voor te stellen… voor diegenen die dit fenomeen niet kennen.

In de “spirituele wereld” (zonder met hiermee afbreuk te doen aan deze wereld!) word jou verteld dat je compassie moet hebben met deze personen: ook zij zijn namelijk ernstig beschadigd | jij laat jezelf raken | en jij hebt dus nog een punt om aan te werken | een wond… En dus reflecteer je nog een extra keer | werk je nog een tandje harder aan al die stukken in jou om sterk en krachtig “de strijd” aan te kunnen gaan. Jij bent degene die therapie nodig heeft en dus pak je alles aan in therapeutenland om met dit probleem te leren omgaan. En zo beland je in vicieuze cirkel | een grenzeloos bestaan, ben je gedissocieerd van jezelf en lijk je niet meer te weten wie je bent. Missie geslaagd…

Aantrekken, afstoten, aantrekken, afstoten. Repeat…

Wat jij nodig hebt, is compassie voor jezelf, een luisterend oor, waardering om wie je bent. Iemand die in staat is jou in jouw kracht te zetten, die rust kan brengen in jouw systeem. Iemand die jou begeleidt de verbinding met jezelf weer te herstellen.

Voel je welkom!

Ik ben er voor jou om jouw herstelproces te bevorderen, jouw valkuilen te herkennen en daarop in te spelen. Het is niet aan mij diagnoses vast te stellen.

En nu?

Bel, app of mail als je nieuwsgierig bent naar bezield leven, krachtig en authentiek. Wachtlijsten zijn voor mij een “no go”. Voor een eerste afspraak (intake) kun je dus vrij snel terecht, zodat je in ieder geval al ontspanning en helderheid kunt ervaren.

Er zijn verschillende wegen te bewandelen.