Over mij
Karin Markus
In relatief korte tijd een persoonlijkheid van uitersten. Had ik een keursjas aangetrokken die niet paste bij wat diep vanbinnen tot uiting wilde komen. Het werd een jarenlange zoektocht met vallen en opstaan. Een zoektocht waarin steeds duidelijker werd dat in mij zoveel gevoeligheid zat en ik totaal niet wist hoe ik daarmee moest omgaan. Ik leefde immers in een wereld waarin “verbinding met jezelf” hocus pocus was.
Mijn leven leek een tragedie, viel ik van het een in het ander, overkwam mij vanalles en was ik totaal de regie kwijt. In het kort de voor de buitenwereld zichtbare en dus opvallende “high lights” in mijn leven:
– (v)echtscheiding van mijn ouders;
– alcoholverslaving van mijn vader met alle daaronder liggende problematiek;
– emotionele- en fysieke mishandeling gedurende mijn levenslijn;
– (voor mij) plotseling overlijden van mijn vader;
– emotionele- en fysieke afwezigheid van beide ouders;
– depresssies | burn-outs;
Ik had voornamelijk last van angsten | hyperventilatie | paniekaanvallen. De buitenwereld voelde als een grote schaduw over mijn leven. Koste wat kost deed ik mijn best de aangereikte keursjas te dragen, het lukte, maar het gaf keer op keer een “clash” in mijzelf. Ik leefde een verhaallijn die allesbehalve van mij was en mijn eigen hartsverlangen was gedoofd. Ik leefde mijn leven, op de automatische piloot | zoals het hoorde en van mij verlangd werd | mijn hartslag was als een flatline. Ik overleefde | in een waan | roes.
De dood van mijn vader gaf onder de oppervlakte de aanzet tot de grootste verandering in mijn leven ooit: van overleven naar leven.
Reguliere hulpverlening | vs | Alternatieve hulpverlening
In mijn eerste zware depressie | burn-out bezocht ik een psychiater op de PAAZ-afdeling van het ziekenhuis. Ik zag dingen die niet “bestonden” en ik was er van overtuigd dat ik gek was. Met mij was ook de buitenwereld daarvan overtuigd. Of waren zij als eerste en volgde ik braaf? Verwarrend, is het niet? Dat was ik: in de war… Met die beste man werkte het niet: hij wilde een modus vinden waarin ik leerde omgaan met mijn klachten. En ik? Ik wilde de “angel” zodat ik eens en voor altijd verlost werd van mijn demonen. Ik bezocht in mijn leven psychologen | psychotherapeuten | haptonomen en niets van dit alles gaf me waar ik zo naar verlangde: rust en sprankeling in mijn leven | een zorgeloos leven. Ik bezocht een hypnotiseur | magnetiseur om te leren luisteren naar mijn hartslag. Ik was bang van het geluid van een hartslag en het voelen van mijn eigen hartslag… Nu zeg ik: ik was dus bang voor het leven… compleet gedissocieerd van mijn eigen lichaam. Bang voor ziekten | de dood | voor het leven. Afwezig | Not at Home…
En zo veranderde langzaamaan noodgedwongen mijn sceptische kijk op spiritualiteit. Daar waar ik het verlangen had het leven te ver|laten was er diep vanbinnen een “drive” te be|leven. Steeds meer kwam ik in mijn eigen kracht te staan | in verbinding met mezelf | in contact met mijn hartsverlangen en van daaruit zette ik die stappen om te komen waar ik nu ben: veilig thuis in mezelf…
Het is mijn missie jou bewust te maken van het recht dat jij hebt om ten volste jouw potentieel te leven.
It’s time to shine!
Liefs,
Karin Markus